Panama!

Hallooo allemaal!

Hier weer een berichtje uit het mooie Costa Rica.
Dit weekend ben ik naar Panama geweest en daar heb ik natuurlijk een hoop over te vertellen.
Jullie zullen nu wel denken.. ''Panama? zo dichtbij is dat toch niet?''... Dat klopt! Het was namelijk 15 uur in een minibusje (Ik kan bijna terug naar Nederland in die tijd)
Na een nachtje in de auto kwamen we dan eindelijk aan bij de grens tussen Costa Rica en Panama. Het was de meest vreemde grens die ik ooit van mijn leven heb gezien! Om in Panama te komen moest je namelijk een brug oversteken met allemaal gaten erin en de plaatsen waar je nog enigszins normaal kon lopen waren heel smal dus mensen passeren was al helemaal op opgave. En dan was er nog een andere probleem, het water kwam met bakken uit de hemel zetten, het regenseizoen is namelijk begonnen! Dus voordat we Panama hadden bereikt waren wij en onze bagage compleet doorweekt! Bij de grens moest alles natuurlijk super goed gecontroleerd worden. Maar nadat onze EF-staff één van de mannen had omgekocht met een bakje koffie hoefde we gelukkig onze koffers niet meer te controleren, dat scheelde weer wat tijd! Na de grens moesten we nog een tijdje met de taxi en vervolgens nog een stukje met de boot. Uiteindelijk kwamen we uit in het stadje bocas del toro. Een gezellig stadje wat eigenlijk maar bestaat uit één hoofdstraat met allemaal gekleurde huisjes en barretjes. We verbleven in een klein hotelletje naast een heel klein vliegveld. Op de landingsbanen waren steeds allemaal jongeren aan het voetballen, dat vond ik maar raar.. moet je voorstellen als dat op schiphol zou gebeuren!
Nadat we onze spullen in het hotel hadden gedumpt gingen we weer weg met het bootje. Het was ondertussen gelukkig gestopt met regenen en af en toe brak zelfs het zonnetje door! Onze eerste bestemming was een mooi eilandje waar we een korte stop maakte, want overal in het water rond dat eilandje lagen zeesterren. Enorme oranje zeesterren van ongeveer 20 cm doorsnede. Omdat ik ze ook al is had gezien in de Dominicaanse republiek wist ik dat je ze op kon pakken zo lang je ze maar in het water hield. Na een tijdje had iedereen wel een zeester in de hand en er waren zelfs wat mensen die hem er niet meer afkregen omdat de sterren zich vastzogen, erg om gelachen natuurlijk! Onze volgende bestemming was een eiland (eigenlijk een grote rots) midden in de zee. De rots was bedekt met een soort jungle waar allemaal vogels op leefde een prachtig gezicht!
Ik kreeg meteen een soort junglebook gevoel alleen dan zonder aapjes etc. Na het junglebook eiland kregen we toch wel flinke trek. Dus gingen we op weg naar een ander eiland waar we lekker gingen lunchen/avondeten (het was ondertussen al een uur of 5). nouja.. lekker? De lunch die we kregen was natuurlijk weer rijst met bonen en dat begin ik nu wel een beetje zat te worden. Eenmaal terug bij het hotel gingen we ons nog even klaarmaken om uit te gaan. Eigenlijk was ik natuurlijk vreselijk moe maar ik wilde toch eventje kijken wat er allemaal te beleven viel in het gezellig stadje. Na een paar grappige tentjes/barretjes aan het water, en met de gedachten dat ik de volgende ochtend om 7 uur weer op moest, had ik het wel weer gezien en ben ik lekker mijn bed in gedoken. De volgende ochtend kregen we een ontbijtje in het hotel wat weer niet te eten was. Maar ik had nog wat maria-koekjes en muslirepen dus daar ben ik de ochtend mee doorgekomen.
Na het ontbijt sprongen we weer met z'n allen op de boot en gingen we op weg naar de dolphinbay. Je raad het al .. een plek waar heel veel dolfijnen zitten! Om daar te komen moesten we door een soort mangrove heen, waar ze gaten in hadden gemaakt zodat we er precies tussendoor konden varen, wat een ontzettend gaaf gezicht was! Het water was daar ook zo helder dat je alles op de bodem kon zien liggen. We zagen veel koralen en ook weer wat zeesterren op de bodem liggen.
Na ongeveer een uurtje varen kwamen we bij een soort meer aan waar we dus dolfijnen gingen spotten. En ze hadden inderdaad niet gelogen.. de dolfijnen kwamen namelijk overal om je heen even boven. Maar meer dan een paar vinnetjes wilde ze ons ook niet laten zien helaas.
Hierna vaarde we door naar weer een ander eiland. Het eiland waar het Amerikaanse tv programma Survivor is opgenomen (Een soort expeditie robinson). Misschien kan je je wel een beetje indenken hoe dat er uit ziet. Een onbewoond eilandje met witte stranden, fel blauwe zee, palmbomen met kokosnoten etc. Op dit eiland hebben we een paar uurtjes doorgebracht en onze tijd gevuld met kokosnoten plukken, snorkelen en heerlijk in het water zonnen. Het leuke was ook dat het aan het begin van de dag nog bewolkt was maar eenmaal op het eiland brak het zonnetje door en dat maakte alles nog veel mooier! Echt een paradijsje dus! Maar van al dat relaxen kregen we natuurlijk heel veel trek, dus het werd weer tijd voor een lunch! Met de boot gingen we naar een plek waar een heel leuk restaurantje zat op het water, met een soort tuin eromheen (met papegaaien, enorme spinnen, kleine krabbetjes en nog wat gekke beestjes) en een steiger met allemaal hangmatten. Helaas stond er weer rijst met bonen op het menu, maar agh.. met zo'n uitzicht en zo'n plek had ik natuurlijk niets te klagen! Ons laatste eiland was een eiland met een soort jungle erop waar we doorheen gingen lopen opzoek naar rode kikkertjes. We hebben er een aantal kunnen zien maar eigenlijk stelde het niet veel voor omdat ze niet groter waren dan mijn kleine teen.
Maar wederom wel weer leuk om ze gezien te hebben!
Aan het einde van het ''junglepad'' was weer een strand waar we een tijdje zijn gebleven. De ene helft van de groep was enorm verbrand op het Survivor eiland dus ging lekker in de schaduw liggen slapen. En de andere helft, waaronder ik, zijn de zee in gedoken, wat heel leuk was door de enorme golven.
Terug in ons stadje hadden we nog wat vrije tijd dus even tijd om wat winkeltjes te bekijken en vervolgens zouden we met z'n allen uiteten gaan. Maar de reisleiders hadden al een restaurantje voor ons uitgekozen.. en je raad het al wat je daar weer kon eten.. Rijst met bonen!!!!... En daar hadden we dus echt even geen zin meer in! gelukkig vonden ze het geen probleem dat de helft van de groep een lekkere pizzeria op ging zoeken. S'avond kwamen we weer allemaal bij elkaar en zijn we nog even wat barretjes afgegaan en toen was het weer tijd om te gaan slapen. De volgende ochtend konden we gelukkig een beetje uitslapen, hebben we het ''heerlijke ontbijt'' overgeslagen en later zelf wat bij het bakkertje gehaald en om 11 uur gingen we weer op de boot. Op naar de taxi, de grens over, de bus in en weer terug naar Tamarindo!
Pura Vida zeg ik dan maar weer! Want het was een topweekend!

Hasta luego!

Charlotte