Roadtrip

Hola mae (Dat roepen de locals hier naar elkaar, betekend: hey dude)

Hier gaat alles prima! Zoals ik in mijn vorige blog al had aangekondigd heb ik een roadtrip gemaakt!
We vertrokken vanaf EF rond een uurtje of 4 's middags. Iets later dan gepland want we zouden eerst met z'n vijven gaan maar uiteindelijk ging er één duitser niet meer mee wegens geldgebrek.
Was wel een beetje gek begin van de reis! Ook omdat ik meteen een paar mensen gedag moest zeggen van EF omdat ze na mijn reis niet meer in Costa rica zouden zijn en natuurlijk ook van Juan die een paar dagen later weer terug naar Venezuela zou vertrekken.

De eerste bestemming was Samara, een klein strandstadje. Daar zouden we een nachtje blijven om de volgende dag vanaf daar onze beachtour te beginnen. Het eerste hostel/hotel wat we bekeken was een ramp, vieze bedden, overal honden etc. Maar na 3 andere te hebben bekeken hadden toch eindelijk een schattig en goedkoop hotelletje gevonden. 'S avonds nog wat gegeten op het strand (ja dat is hier heel normaal). De eigenaar van het hotel was heel aardig en ook heel erg trots op zijn papegaai Bella die in het midden van het hotelletje stond. 'S ochteds floot ze je vrolijk toe en als je geluk had zei ze ook nog: Hola!
Toen weer ontbeten op het strand! En daarna begonnen we aan onze beachtour langs verschillende mooie stranden. Om daar te komen moesten we over bizarre natuurweggetjes/hobbelweggetjes/moderpaden. De auto was natuurlijk na afloop helemaal vies! De stranden waren heel ruig en soms ook met zwart zand. Bij één van de stranden hebben we nog even met wat hondjes gespeeld maar toen begon het ineens te regenen dus gingen we snel de auto weer in! Na een tijdje rijden hield ook ineens de weg op dus moesten we over het strand, ook dat was natuurlijk super want hoe gaaf is het om met 90 km per uur even lekker over het strand te scheuren!

Na de strandrit kwamen we aan bij Santa Teresa een klein dorpje waar we gelukkig konden tanken (duurde wel even want het hele systeem lag eruit) toen was er wel een beetje angst want de tank was bijna leeg! Na het tanken reden we door naar Montezuma, maar de weg daar naartoe was nog iets heftiger! We moesten namelijk 3 keer een rivier oversteken met de auto (rivier kwam tot mijn knieën). Maar de weg was ook weer prachtig door de indrukwekkende natuur. Overal langs de weg stonden mangobomen,palmbomen en leuke gekleurde huisjes. Ook stak er ineens een gordeldier de weg over en doken er een paar wasbeertjes (waren eigenlijk andere beesten maar ze lijken een beetje op wasbeertjes maar dan met een hele lange staart) in de bosjes. Om half 7 's avonds kwamen we dan eindelijk aan in Montezuma. Weer een leuk klein dorpje aan de zee met een heleboel barretjes en hotelletjes. Wij vonden een geinig hosteltje en toen we binnenkwamen in onze kamer lagen alle handdoeken mooi opgevouwen als zwaantjes op ons bed, was dat even romantisch! Toen dacht ik: Laat ik me is lekker achterover op bed vallen.. maar dat was niet zo lekker als ik dacht want het bed was keihard! En ook de douche was niet zo fijn want het was ijskoud water!
'S avonds hebben we gegeten in een leuk restaurantje aan het water en daarna nog even in een hangmat gelegen in ons hostel.
Volgende dag werd ik natuurlijk wakker met flinke rugpijn van het bed maar we waren zo moe dat we wel goed hadden geslapen!

Na het ontbijt weer op pad naar onze volgende bestemming Gaupiles.
Het was een lange reis we moesten namelijk eerst met de auto een stuk rijden toen met de auto 2 uur op een ferry die ons naar de overkant bracht en daarna weer verder met de auto. Het plan was eigenlijk dat we niet door San Jose zouden gaan omdat we al van andere hadden gehoord dat het daar een grote chaos is. Maar helaas we kwamen perongelijk wel in San Jose uit en daar raakte we dus flink verdwaald. Na een paar uur zoeken door het grote rommelige San Jose vonden we dan eindelijk de uitgang. Toen kwamen we meteen langs het slechtse gedeelte: een enorme sloppenwijk, heel vreemd om te zien dat er mensen zo wonen!
Toen we begonnen aan ons laatste stuk werd het al donker en begon het ook nog is keihard te regenen op een super smalle weg, dat was wel even billenknijpen in de auto! Rond 7 uur kwamen we aan in Gaupiles waar we 1 nachtje sliepen (eindelijk goede bedden). In Gaupiles werden we de volgende ochtend opgehaald door een gids om naar Tortugero te gaan. We kregen ontbijt in een restaurantje waar we meteen de gids ontmoette, een aardige langharige costaricaan alle drie de dagen bij ons zou blijven. We hebben toen nog even in de vlindertuin achter het restaurant gelopen, daar zagen we vlinders die we ook overal in de jungle tegenkwamen, enorme fel blauwe vlinders bijvoorbeeld.

Daarna begon onze tocht naar Tortugero. Onderweg hing er nog een luiaard aan een boom langs de kant van de weg. We konden hem van heel dichtbij bekijken en de gids vertelde ons dat het heel bijzonder was dat hij nu wakker was want normaal leven ze alleen 's nachts. Maar wat een apart beest was dat!
Na een uur rijden moesten we ook nog een paar uur met de boot door de jungle om bij onze lodge te komen, dat was opnieuw een prachtige tocht! Overal om ons heen waren dieren zoals vogels, krokodillen etc. De lodge, gelegen in het midden van de jungle en aan het water, was super mooi. We werden meteen verast met een heerlijk buffet (elke dag weer wat anders op het menu) 's middags gingen we door een speciale tuin lopen dat bij de lodge hoorde met onze gids. Maar echt een tuin kon je het niet noemen het was eigenlijk gewoon een klein paadje in de jungle waar we hele mooie planten en dieren konden zien. Daarna gingen we ook nog naar de kikkertuin waar een hoop typisch costaricaanse kikkertje zaten. Dat zijn hele leuke knal groene beestjes met oranje handjes, grote rode ogen en blauwe beentjes.

In de avond stond er een schildpaddenzoektocht op de planning. We zouden rond 10 uur vertrekken, maar de gids kwam pas om 11 uur opdagen (pura vida time) De Gids had ons al gewaarschuwd dat het seizoen van de schildpadden eigenlijk net was afgelopen, maar wij dachten we zijn maar 1 keer in Tortugero en de plek staat hierom bekend dus we wilde wel een poging wagen. Na anderhalfuur lopen hadden we de moed al opgegeven toen we plots een enorm spoor van een leerschildpad op het strand zagen. De schildpad moest minstens 2 meter zijn geweest. Helaas was het beest ergens van geschrokken en na 3 meter over het strand te hebben gelopen had hij zich weer omgedraaid en was ie weer de zee in gedoken. Dus helaas wij konden hem niet meer zien. Toen zijn we nog een half uurtje verder gelopen maar geen schildpad meer gezien en we waren ondertussen ook flink moe geworden. We zijn maar snel ons bed in gedoken want de volgende ochtend moesten we weer vroeg op voor een tocht door de jungle per boot. Tortugero heeft de mooiste jungle die ik ooit heb gezien (nog mooier dan op tv maar het was wel een beetje te vergelijke met jungle book) we zagen weer een hoop krokodillen, slangen en vogels, er waren bijvoorbeeld 6 verschillende soorten ijsvogels, ook waren de mooie blauwe vlinders er weer veel te zien, een magisch gezicht! En na een tijdje varen kwamen we zelfs nog spidermonkeys tegen die als een speer boven ons hoofd door de bomen slingerde. Na de tour nog even bij het zwembad gelegen want van zoveel indrukken wordt je best moe en aan het einde van de middag hebben we nog door het stadje Tortugero zelf gelopen. Turtugero is een kleurrijk stadje met 1200 inwonders (in het hoogseizoen nog 800 meer). Met een klein schooltje, kerkje, winkeltjes en wat huisjes. En alles ligt aan 1 straat.

De volgende ochtend moesten we natuurlijk weer vroeg op!
Want onze volgende bestemming was Puerto Viejo! Na ongeveer 3 uur rijden kwamen we daar aan. Alweer een schattig dorpje maar dit keer aan de Caribische kust dus het strand was prachtig! Puerto viejo is een typisch dorpje voor backpackers, namelijk overal hostels! Maar die van ons was toch echt de leukste! Ons hostel heette Rocking J's. Een soort hippie hostel omdat er overal tegen de muren, op de grond en op de meubels mozaïek, schilderingen, spiegeltjes en fotootjes te zien waren. Iedereen die er kwam liet er wat achter, van een oude schoen tot een oude camera. Er waren verschillende manieren waarop je de nacht kon doorbrengen. Zo had je bijvoorbeeld de queensuite, pimpsuite (gedeelde ruimte met stapelbedden), observatorium (soort boomhut), tentjes, hangmatten en je kon zelfs je eigen bed meenemen en gewoon op de grond gaan liggen. Julia en ik waren echte bikkels want wij kozen voor een tentje waar je voor maar 8 dollar per nacht kon overnachten. En de jongens (of zijn het nou toch meisjes?) kozen voor de queensuite. Het mooie was dat de queensuite hoog gelegen was en je met een trapje door een soort gat naar binnen moest klimmen. De jongens hadden natuurlijk veelte grote koffers mee genomen en die gingen niet door het gat, dus moesten we zo omhoog takelen door het raam! Ik heb me natuurlijk kapot gelachen! Het hostel zat vol met jonge mensen en iedereen ging 's avonds uit. Het barretje was 15 min lopen, maar toen we net aan onze wandeling wilde beginnen zagen we een groep jongeren van ons hostel die in de open achterbak van een truck/auto gingen. Dat vonden wij natuurlijk ook een goed idee, dus zaten we met ongeveer 15 andere mensen in een achterbak.
Na het uitgaan en een klein drankje ;) konden we natuurlijk goed slapen in onze tent!
De dag erna begonnen we met een lekker ontbijtje en hebben we eigenlijk de hele dag op het strand gelegen want het was heerlijk weer!

Na ons laatste nachtje in de tent stonden we weer op tijd op want er stond een flinke reis naar Monteverde op de planning. Onderweg waren er wel wat minpuntjes want we hadden onze auto geparkeerd om even wat te eten bij de mac en toen we terugkwamen zagen we dat één van de banden helemaal lek was. We konden er geen meter meer op rijden! Gelukkig was het op een parkeerplaats en wisten de jongens hoe ze de band moesten verwisselen. Dat moest alleen wel in een stromende regen! Wel even balen van de tijd en moeite natuurlijk. Daarna waren we ook nog is verdwaald (niet zo gek natuurlijk als je alleen met een costaricaanse kaart reist, zonder gps)
Na ongeveer 11 uur reizen kwamen we dan eindelijk aan bij het hotel in Monteverde waar eigenlijk alleen de jongens zouden slapen (Julia en ik vonden het wat te duur) maar we waren zo moe van de reis (en hadden geen rug meer over van alle hobbelwegen) dat we geen energie meer hadden om een ander hostel te gaan zoeken. Na een nacht slecht slapen door onze zere ruggen hadden we gelukkig wel een goed ontbijt. Die dag gingen we als eerste naar de hangbruggen. Dat zijn bruggen die tussen de bomen in de jungle hangen en waar we met een gids overheen gingen die ons ondertussen wat vertelde over de dieren en de planten, het was wel leuk maar na Tortugero viel de natuur daar een beetje tegen. Daarna gingen we weer canopyen (ziplines) Dat had ik natuurlijk al eens gedaan in Rincon de la Vieja maar in Monteverde zijn de ziplines nog veel langer en spannender! Julian (de duitser), ookwel Arnie genoemd omdat hij zich tijdens het uitgaan heel anders gedraagd dus we hebben die persoonlijkheid een andere naam gegeven, bleef in het hotel omdat hij bang is voor hoogtes (ik niet dacht je???) De eerste paar kabelbanen waren nog niet zo spectaculair, totdat we ongeveer een kilometer lang over een diep dal moesten vliegen. Maar dat was nog niet alles! De Zipline erna kon namelijk ondersteboven. Dan maken ze je dus niet aan je buik/billen vast, zodat je lekker achterover zit, maar aan je billen en je rug zodat je als superman (in mijn geval superwoman) anderhalve kilometer naar de andere kant vliegt. Als laatste was er ook nog de tarzanswing. Die was al helemaal eng! Ik zat alleen aan mijn middel vast en moest met twee handen een ander touw vasthouden, daarna sprong ik ongeveer 30/40 meter naar beneden (vrij val) en toen ik beneden kwam hing ik aan een touw en slingerde ik al tarzan (of uh jane) heen en weer. Heeeel vet om te doen!
Eenmaal terug in het stadje zijn julia en ik toch maar opzoek gegaan naar een goedkoper hostel, na een paar tegenvallertjes (slapen op de grond met meerdere mensen etc) vonden we een super leuk hostel met een mooi uitzicht en ontbijtje voor maar 12.50. Wel jammer dat we de volgende ochtend een koude douche hadden, vooral omdat het in Monteverde niet zo warm was (rond de 18 graden de eerste dag en rond 25 de tweede) Jullie zullen nu wel denken.. KOUD?.. ja wel als je 38 graden gewend bent! Op onze laatste dag in Monteverde en onze laatste dag van onze roadtrip hebben we nog een koffie- en chocoladetour gedaan. Door de koffieplantages gelopen. Het was leuk om te zien hoe dat allemaal werkt en het rook er ook heel lekker! We mochten ook onze eigen chocolademelk maken door de pitten van een cacaoboon te malen etc. alleen in plaats van melk deden we er dan water bij (chocoladewater dus).
Aan het einde natuurlijk ook nog heerlijke verse koffie op (smaakt toch een stuk beter als je weet hoe het is gemaakt)

'S middags was het dan toch echt zo ver.. we moesten weer richting huis.
We waren weer iets vertraagd omdat we een nieuwe reserveband moesten ophalen en vervolgens hadden we ook nog noodweer. Zo erg dat je de auto voor je bijna niet meer kon zien en de lucht helemaal zwart kleurde.
Toen we aankwamen rijden bij EF hadden we keiharde muziek aanstaan dus iedereen hoorde ons aankomen dus ze stonden ons allemaal op te wachten, een leuk welkomscomité!
Daarna was helaas het afscheidsetentje van Paul want die moest dezelfde avond nog op het vliegtuig naar Nederland.

Toen we daarna nog wat aan het drinken waren in een barretje kwam ik ineens een meisje uit Dordrecht tegen die ik vaag van gezicht kende. Dat was weer even vreemd en ik moest gelijk aan thuis denken!

Nu zijn jullie weer op de hoogte van mijn roadtrip. Mijn reis zit er alweer bijna op. Ik kan gewoon niet geloven dat ik over een weekje al weer thuis zit. Mijn avonturen zijn zo snel gegaan! Ik ga nu mijn laatste week nog even goed genieten in Tamarindo. Ik hoop wel dat het weer wat beter word want het is nu al een paar weken aan het stortregenen en onweren enzo. Zo kom ik natuurlijk nooit bruin terug ;)

Adios en tot snel!
xxxx
Charlotte