Hooggeeerd bezoek
Blijf op de hoogte en volg Charlotte
04 Maart 2013 | Verenigde Staten, Honolulu
Het is weer tijd voor een update! En deze keer schrijf ik mijn blog niet alleen. Zoals de meeste van jullie wel weten zijn mijn ouders donderdag avond aangekomen! (vandaar mijn titel) Dat mijn ouders hier nu zijn heeft twee kanten, aan de ene kant is het natuurlijk geweldig dat ze hier zijn, ik heb ze erg gemist en ik vind het super om ze te laten zien waar ik de afgelopen tijd heb geleefd! Maar aan de andere kant is het helemaaal niet leuk want ze nemen mij mee naar huis dus dit is het moment waarop ik afscheid moet gaan nemen van mijn lieve vrienden en van mijn nieuwe ''woonplaats''. Gisteren vertrok mijn kamergenootje Dominique al naar Chili en dat afscheid viel mij heel zwaar, 2 maanden lang was ik bijna dag en nacht bij haar en ze voelde echt een beetje aan als een zusje. Gelukkig komt ze volgend jaar waarschijnlijk naar Nederland!
De afgelopen dagen heb ik natuurlijk niet stil gezeten, ik wil mijn ouders natuurlijk zoveel mogelijk van dit eiland laten zien.
Vrijdag moest ik nog even naar school in de ochtend om mijn diploma op te halen, 's middags hebben we lekker geluncht bij een leuk barretje met uitzicht op zee en daarna gingen we naar Diamond head. Dat is een berg die je op kunt lopen, een leuke hike met een prachtig uitzicht over Waikiki!
's avonds had ik een afscheidsetentje met een paar vrienden van EF bij hardrock cafe, dat was erg gezellig, maar ook een beetje gek omdat het mijn laatste etentje met hen was. Nog iets anders waar ik afscheid van moest nemen was mijn kamertje vol met foto's en altijd vol met vrienden, want nu slaap ik ineens in een hotelkamer en helemaal alleen!
Zaterdag zijn we vroeg opgestaan en zijn we eerst naar de residentie gereden om Dominique gedag te zeggen en om Anne op te halen want die ging een dagje met ons mee op pad. Onze eerste bestemming was Hanauma Bay, daar was ik natuurlijk al een keertje geweest maar het was nog steeds net zo mooi! En het is ook erg leuk om het nog eens met mijn ouders te beleven. Samen met mijn vader ben ik een tijdje wezen snorkelen en hebben we weer de meest prachtige vissen gezien! Wat is de onderwaterwereld toch bijzonder! Na Hanauma Bay reden we door naar Makapu'u. Via via had ik namelijk gehoord dat je daar prachtige Tidepools kon bekijken, na een paar keer rond te hebben gevraagd kwamen we uiteindelijk uit bij een hike die normaal gesproken naar een vuurtoren zou leiden maar een vriendelijk stel vertelde ons dat als we een ander weggetje zouden nemen we uiteindelijk bij de tidepools terecht zouden komen. Onderweg kwamen we een groepje jongens tegen die ons vertelden dat zij het al eerder hadden gedaan en ons de weg wel even wilde wijzen. Toen vroeg mijn moeder nog... het is toch niet gevaarlijk? ''absoluut niet'' zeiden ze. Daar gingen we dan achter de jongens aan over de rotsen langs het water, bij iedere stap moest je je volledig concentreren en je voet voorzichtig neerzetten. Een van de jongens dacht dat ie spiderman was en sprong van rots naar rots.. totdat ie verkeerd terecht kwam.. bamm.. vol onderuit op de stenen. Hij riep nog dat er niks aan de hand was maar toen ie eenmaal overeind kwam zagen we dat dat niet het geval was.. een enorme wond tot op het bot kwam tevoorschijn op zijn knie (dat beeld krijg ik nog steeds niet uit mijn hoofd) Gelukkig waren we nog maar zo'n 10 min aan het lopen en konden de jongens hem al ondersteunend terug brengen. Maar wij wilden onze dag niet laten verpesten door zo'n domme actie van een vreemdeling en wij dachten ook zonder deze gidsen nog wel even door te kunnen! Daar gingen we dan, steeds verder langs de oceaan over de rotsen, het werd steeds moeilijker en de zee steeds ruiger, de golven kwamen steeds met een enorme vaart aan en klapte dan op de rotsen. Tussen de rotsen lagen de tidepools, dat is een gebied (poeltje) tussen de rotsen dat gevuld is met zeewater een heel mooi gezicht! Na anderhalf uur lopen wisten we niet meer zo goed wat we moesten doen, er was ons verteld dat we op een bepaald moment meer mensen tegen zouden komen en dat er een plek zou zijn met heel veel tidepools bij elkaar, aangezien het steeds moeilijker werd om over de rotsen heen te komen en ik op een bepaald moment zelfs een stuk moest zwemmen om te kijken of we nog wel verder konden gaan. Op dat punt hebben we maar besloten om weer terug te gaan. Maar toen kregen we het wel even warm want op de terugweg zagen we dat het water een stuk hoger was komen te staan en sommige plaatsen waar we op de heenweg nog droog konden blijven kon dat nu niet meer. Toch ging de terugweg een stuk sneller aangezien we nu doorkregen hoe we moesten lopen en we niet meer zo bang waren voor het water ( we waren toch allemaal al helemaal verzopen doordat we een paar flinke golven over ons heen hadden gekregen) Eenmaal terug op het normale pad waren we allemaal wel blij dat we weer veilig op normale grond stonden.. want een avontuur was het wel. Toen de adrenaline een beetje was weggezakt kregen we ook allemaal last van onze benen en voeten.. deze hike was toch iets te veel van het goeie!
Eenmaal terug in Waikiki hebben we lekker gegeten bij Cheesecake factory, dat hadden we wel even verdiend al zeg ik het zelf!
Vandaag (zondag dus) hadden we weer een plan gemaakt! Op naar North shore, maar niet de kortste route, maar de touristische! Een prachtige route langs de bergen, dorpjes, jungle en stranden, dat was echt de moeite waard! Aangekomen bij North shore hebben we een lekkere lunch gehaald bij het supermarktje en die opgegeten op het strand terwijl we ondertussen naar de golven keken waarop een hoop mensen aan het surfen en bodyboarden waren, weer een prachtig gezicht!
Na een tijdje lekker in het zonnetje te hebben gelegen gingen we weer terug via een andere weg. Onderweg zijn we even gestopt bij de Dole plantage. Daar zijn een heleboel velden waar ananas wordt verbouwd, we hadden geen idee hoe dat in z'n werk ging, dus erg bijzonder om te zien! Ze verkochten er ook heerlijk ananasijs! Dus ook daar hebben we weer even lekker in het zonnetje gezeten met een ijsje in de hand.
Daarna zijn we terug gereden naar waikiki want om 7 uur hadden we gereserveerd bij een restaurant. Toen we Waikiki binnen reden merkte we al dat het enorm druk was aangezien we de hele tijd in de file stonden, er bleek een festival te zijn! Rond half 7 hebben we even rondgelopen en de optocht bekeken en daarna zijn we naar het restaurant gegaan.. niet zomaar een restaurant, maar The top of Waikiki! Een restaurant op de 20e verdieping dat in 1 uur helemaal rond zijn as draait, een prachtig uitzicht dus! Toen we uitgegeten waren en we naar buiten stapte hoorde we ineens knallen van vuurwerk en zagen we mensen om ons heen rennen naar het strand. Ook wij trokken maar snel een sprintje naar het eerste de beste hotel om via daar naar het strand te komen. Toevallig rende we net het mooiste en duurste hotel van waikiki in en kwamen we uit in een soort tuin waar we het vuurwerk perfect konden zien! Het was prachtig, het leek even alsof we in Cannes waren! Op een gegeven moment kreeg ik zelfs even tranen in mijn ogen.. mijn laatste avond.. en dan zo afsluiten is wel heel bijzonder!
Nu hebben jullie kunnen lezen hoe mijn ervaring was van deze dagen maar het leek mij ook wel leuk als mijn moeder een stukje erbij zou zetten over haar ervaring:
Na drie geweldige dagen in San Fransisco zijn we donderdag 28 Februari aangekomen in Honolulu. Een flinke Jetlag hadden we al en die werd nog (2 uurtjes) erger in Hawaii met als gevolg dat we vrolijk elke ochtend rond 5 uur klaar wakker zijn... maar goed zo heb je nog is wat aan je dag. Gelijk donderdag avond kwam Charlotte met 2 vriendinnen naar ons hotel en konden we haar na 2 maanden weer knuffelen. Nu we een paar dagen hier doorgebracht hebben begrijpen we waarom Charlotte het zo fijn gehad heeft hier! De heerlijke temperatuur, de prachtige blauwe oceaan, het witte zand en de schitterende natuur: Echt een paradijs! En wij mogen daarvan meegenieten. We worden door Charlotte flink afgebeuld: de ene hike na de andere... maar wat is het leuk!
Morgen vliegen we naar het eiland Kauai waar het ook heel mooi moet zijn. Het staat bekend als ''garden island''. Het eiland heeft diepen valeien, uitgesleten door de regen o.a. de Waimea Valley die de '' Grand Canyon'' van de Pacific genoemd wordt. Daar kan je met een helikopter overheen vliegen. Charlotte en ik zijn aan het proberen om Jan zo ver te krijgen, wordt vervolgd..
Groetjes van ons alle drie!
-
04 Maart 2013 - 10:47
Petra:
De taalvoutjes kwamen door ernstige vermoeidheidsverschijnselen.....maar het staat er allemaal op! -
04 Maart 2013 - 11:50
Inge:
Hoi alle drie,
Wat een verhaal, doen jullie voortaan wel wat minder gevaarlijk? Wat zou ik graag even komen kijken en meegenieten... maar genieten jullie dan maar voor mij erbij ;-)
Met papa gaat het weer wat beter, vanmorgen is oom Joop erbij geweest toen hij wilde douchen. Lief hè!
XXX Inge
-
04 Maart 2013 - 12:52
Sven:
Nog heel erg veel plezier en geniet ervan!! Wel stoer wat jullie allemaal doen en wat Charlotte al allemaal heeft gedaan!!
Xxx sven -
04 Maart 2013 - 13:22
Lisanne :
Hey allemaal,
Leuk verhaal! Geweldig om te horen dat het zo leuk is allemaal! Ik kan ook niet wachten om lotje weer te knuffelen.
Veel plezier nog met elkaar!
Liefs, nichtje lisanne -
04 Maart 2013 - 20:35
Anouk:
Mooie verhalen weer, lot. Ik merk wel een beetje dat je veel engels spreekt: ''We hadden vandaag weer een plan gemaakt, we've made plans today''..haha, grappig..dat herken ik wel. Ik had de verhalen al gehoord en zat net nog even met mam en pap op de skype, maar de foto's bij deze blog voegen een hoop toe. Wat is het daar mooi. Goede reis straks naar Oahu en laat het even weten als jullie er zijn!
Dikke kus, nouk -
05 Maart 2013 - 21:45
Nanette En Mark:
Wat een ontzettend leuke avonturen heb je mogen meemaken, het zal niet meevallen om weer terug te komen! Geniet er nog van! -
07 Maart 2013 - 16:28
Jill:
Super leuk joh!!
Minder dat je nou ook van iedereen afscheid moest nemen:(!
Maar daar in tegen zijn je ouders er nu, en leuk wat je ze allemaal laten zien hebt!
Geniet er nog van!
Dikke knuffel xxx
p.s Wat leuk dat Dominique volgend jaar misschien naar Nederland komt, doen we dan gelijk een reünie met z'n alle?haha -
09 Maart 2013 - 09:38
Petra:
Hoi Charlotte(en paps en mams)wat heerlijk dat je samen met je ouders dit afscheid zo kunt nemen van het mooie Hawaii!
En.....wat een stoer verhaal over die rotsen en die foto's er bij,respect(vooral voor je moeder) geloof dat bij mij het huilen nader stond dan het lachen)
Ook je verhaal van het bijzondere moment van het vuurwerk,bracht bij mij kippevel op mijn armen,ik kan me zo voorstellen hoe dat voelt,die sfeer,de omgeving,en het afscheid...brr.
Nou geniet nog lekker samen van al het moois!
Aloha,
Liefs Petra
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley